در سال 1336 هجری از تهران به همراه جمعی از برادران ایمانی به مکّه معظّمه مشرّف شدیم. (102سال قبل) در آن زمان چیزی حدود 250 تا 300 تومان می‌گرفتند و با ماشین‌هایی قرار‌داد می‌بستند که ما رابه مکّه رسانده و از آنجابه عراق بازگردانند.من برای چهاردهمین مرتبه بود که به بیت‌الله الحرام مشرّف می‌شدم و به عنوان روحانی کاروان خدمت می‌کردم

مردى صالح از شیعیان اهلبیت علیه السلام نقل مى کند سالى به قصد تشرف به حج بیت الله الحرام , براه افتادم .در آن سال گرما بسیار شدید بود و خیلی بادهاى داغ مى وزید. به دلایلى از قافله عقب ماندم و راه را گم کردم , از شدت تشنگى و عطش از پاى درآمده و بر زمین افتادم و مشرف به مرگ شدم .

یکی از علماء مدت ها در آرزوی زیارت حضرت مهدی علیه السلام بود، برای رسیدن به این هدف زحمات فراوانی کشید از جمله چلّه نشینی کرده بود و چهل شب چهارشنبه به مسجد سهله رفته بود اما هر چه می کوشید راه به جایی نمی برد تا به او گفتند دیدار امام زمان علیه السلام برای تو ممکن نیست مگر در فلان شهر

نامش سید یونس و از اهالی آذرشهر آذربایجان بود به قصد زیارت هشتمین امام نور، راه مشهد مقدس را در پیش گرفت و بدانجا رفت ، اما پس از ورود و نخستین زیارت ، همه پول او مفقود شد و بدون خرجی ماند ناگزیر به حضرت رضا علیه السلام توسل جست و سه شب پیاپی در عالم خواب به او دستور داده شد که خرج سفر خویش را از کجا و از چه کسی دریافت کند